‘s Werelds grootste hardcore festival stond afgelopen zaterdag op de planning; Dominator; Metropolis of Massacre. Met uitzondering van 2013 ben ik vanaf 2008 elk jaar aanwezig geweest en ook naar deze editie keek ik weer ontzettend uit. De weersvoorspellingen waren dusdanig in orde dat het ook geaccepteerd zou worden als ik naakt bij de entreepoortjes zou verschijnen. Tot spijt van mijn mannelijke medefestivalgangers heb ik op het laatste moment toch maar besloten wat kleding aan te trekken.
De hitte maakte echter wel dat ik helaas niet vanaf binnenkomst optimaal kon genieten, bij elke beweging die ik maakte plakten de kledingstukken (die ik dus toch maar had aangetrokken) aan mijn lichaam. Bovendien was ik constant in de weer met mijn maag insmeren met voldoende water en suikers, waardoor mijn aandacht niet volledig bij de stages, artiesten en mijn vrienden lag. Later op de middag trok er bewolking binnen en kon het feest pas echt beginnen!
Qua festival zelf hebben beide organisaties (Art of Dance en Q-Dance) weer laten zien dat de samenwerking tussen hen tot een mooi resultaat leidt. Vanaf 2009 wordt het festival op het E3 strand in Eersel gehouden en de indeling van het festivalterrein was eigenlijk niet heel anders dan voorgaande jaren. De mainstage stond ietwat afgezonderd van de rest van de stages (die zich aan het water bevonden) en zo alternatief als dat ik ben was ik voornamelijk aan de waterzijde van het terrein te vinden. Toch heb ik stiekem even een mainstage-selfie weten te bemachtigen!
De raw hardstyle stage -Harbour of Harmonics- was continu afgeladen en dat had niet alleen te maken met het water wat zich rondom deze stage bevond. De artiesten draaiden heerlijk en de aankleding van de stage (zowel visueel als geluidtechnisch) was prima in orde. Ik kan me heugen dat op eerdere edities van het festival deze stage door de EKTE DIEHARD HARDCORE FANS afgekraakt werd; hardstyle zou niet op een hardcore festival thuis horen. Bij deze wil ik die discussie graag afsluiten; zolang het raw hardstyle is, past het er verdomme prima bij!
De overige stages langs de waterkant zijn allemaal het bezoeken waard, maar de frenchcore stage -Patisserie la Psychose- is alleen al vanwege de naam een van mijn favorieten geweest. Door het continu verplaatsen van de groep waarmee ik het festivalterrein heb verslonden, heb ik helaas niet vaak kunnen uitwijken naar deze stage.
Zowat elk festival heeft tegenwoordig een kraan staan waar je de mogelijkheid hebt om te bungeejumpen, maar op dit festival zag ik een wel heel speciale versie daarvan. In plaats van dat je zelf aan een touwtje (elastiek, jaja ik weet het) bungelt, zit je in een auto die naar beneden stort. Heel gek! Natuurlijk ben ik daar zelf niet in geweest ben je mal! alleen het godsvermogen wat ze ervoor vragen weerhoudt me daarvan.
Conclusie: 34 graden op een festival in Nederland is niet tof, Dominator is wel tof en hardcore is bruut. Ik heb me prima vermaakt. Op naar het volgende festival; C.R.A.F.T
Silvia van Leeuwen 